Katherine Gorge en Mataranka

Woensdag 31 mei.

Hoera onze dochter is jarig, van harte proficiat Annemieke.

Weer bijtijds gewekt door de flying foxes, geen enkel probleem, het is dan heerlijk van temperatuur en we hoeven ons niet te haasten.

Het is zo wie zo heel rustig op deze  camping, we hadden het veel drukker verwacht, het droge seizoen is hier net begonnen en de echte drukte moet nog komen. Heel fijn voor ons dan hoeven we niet te bespreken. Net als in Nederland zijn er veel grey nomads (65+) onderweg, bv uit Victoria en New South Wales daar zijn de winters veel kouder.

We zorgen dat we om kwart voor negen bij de bootsteiger staan voor onze 2 uur durende cruise door de Katherine Gorge, de gids zei dat het al een 160 miljoen jaar oude kloof is, liegt hij dan lieg ik ook. De naam van dit park  is volgens de oorspronkelijke bewoners het land van de krekel, het geluid wat hij maakt klinkt als: nit nit, dus daarom heet het Nitmulik NP. We zien 2 kloven en moeten halverwege overstappen op een andere boot die 400 meter verderop ligt, de rivier is verspert door rotsblokken.  De heenweg is mooi maar de terugweg nog mooier omdat de zon wat beter staat en het wat warmer is. Hier vertelt de gids ook weer het verhaal over het teruggeven van land aan de Aboriginals. Zij konden aan de hand van tekeningen en begraafplaatsen bewijzen dat het hun eigendom was.

Deze cruises zijn niet goedkoop 89 dollar voor 2 uur varen maar dit geld wordt gebruikt voor het onderhoud van het park en de huisvesting en onderwijs van de daar wonende Aboriginals

We wandelen weer terug naar de camping en drinken een kopje koffie, ons plan is naar Katherine terug te gaan en nog eens het telefoonnummer te proberen dat we gekregen hebben bij het visitorcenter voor de reparatie van de koelkast, de man vertelt ons dat hij de komende dagen helemaal geen tijd heeft voor zo’n karweitje. Dus gaan we maar weer op zoek naar ijs, daar hebben we meer geluk mee, een zak van 7 kg vers verpakt ijs bij een vierkante kast langs de weg. $ 5  erin en na verloop van tijd komt er na veel gerammel automatisch een zak met ijsklontjes naar beneden glijden, dan moet eerst de koelbox  leeg gemaakt worden en het water eruit, ijs erin en dan de inhoud weer. Laten we maar zeggen dat dit het echte kamperen is. We besluiten op te houden met zoeken voor reparatie van de koelkast, het neemt te veel tijd en ergernis in beslag. We rommelen al 5 dagen de volgende 5 zal ook wel lukken, het wordt al routine.

We doen boodschappen want dat moet nu bijna elke dag maar helaas de bottleshop is pas om 2 uur open dus eerst op naar het museum. Dat bestaat uit een heleboel oude verroestte voertuigen, het regent hier veel dus dat is geen wonder voor die meuk uit “the old days”. Heel grappig bij heel veel dingen staat wie het gedoneerd heeft.

Er is gelukkig ook hal met moderne spullen en wanden vol informatie over de flying docters, die zijn hier begonnen en het verhaal over de landteruggave. De informatie is zoveel dat we na 2/3 deel ermee ophouden, er kan niets geen informatie meer bij vandaag op onze harde schijf. Oh ja nog even langs de bottleshop, Hollandiabier gekocht gebotteld in Maarssen.

Dan is het zaak een camping op te zoeken, er moet er een zijn vlakbij de hotpool van Katherine zijn en inderdaad we vinden het Riverview touristpark, jammer ze hebben alleen nog een plekje zonder stroom, voor de koelkast maakt het toch niets uit dus we nemen die. Het staat hier helemaal vol met caravans met tandemassen (4 wielen) er is weer een hele club vandaar dat er geen plaats was. Na een biertje gaan we op zoek naar de hotpool, een eindje verderop langs de weg, natuurlijk missen we een bordje en lopen we te ver maar beneden aan de heuvel wacht de pool, een soort ven met water van 34 graden, net een bad wat niet afkoelt, lekker hoor.

De avond valt voor ons vroeg en om 10 uur is het bedtijd.

Donderdag 1juni.

Mataranka is ons volgende doel maar eerst nog een rondje Katherine op zoek naar de dump, waar we ons toilet en afvalwater kunnen legen en natuurlijk moeten er ook weer wat boodschappen worden gehaald.

De Stuart Highway loopt van Darwin naar Alice Springs (centrum van Australië), van hieruit nog bijna 1200 km, wij hoeven er vandaag gelukkig maar 110 km af te leggen. Wat een ontzettend geestdodende 2 baans weg.

In Mataranka tanken we diesel, het enige dat hier goedkoper is dan thuis ($ 1,40) en kopen weer een zak ijs. De camping hebben we zo gevonden want het dorp bestaat uit een stuk weg van 200 meter, 2 pompen, een supermarktje een motel, een garage en een grote parkeerplaats, de eerste zijweg links en dan 3 km verderop in het Elseys NP ligt Camping Bitter Springs, met op loopafstand een hotpool. Een camping waar ook weer de tijd heeft stilgestaan, sanitair van golfplaten en beton maar het is er proper. Het valt erg op dat Australië  schoon is, overal  heel schone openbare toiletten, zelfs in dit plaatsje al op 2 plaatsen. Wil je je land schoon houden moet je er ook de voorzieningen voor scheppen en niet zo als bij ons waar je langs de snelweg nog het struweel in moet duiken. Hier zie je ook niets geen vuil langs de wegen en het valt erg op als er bv. een flesje ligt, Australiërs zijn ook gewend hun afval mee naar huis te nemen.

We nemen het er vandaag van en bezoeken hier alle twee de hotpools, het resultaat is dat we helemaal uitgeweekt en hartstikke sloom zijn.

Tijdens ons avondeten voor onze camper, om 7 uur en al hartstikke donker, staat er opeens een kleine kangoeroe naast onze tafel. Deze komt uit het naastgelegen natuurgebied en wil ook een hapje. Hij (of zij) laat zich over zijn kopje aaien en is even plotseling als gekomen weer verdwenen. De foto is helaas niet gemaakt. 

Morgen gaan we vroeg op pad dan moeten we kilometers maken, terug over die vreselijk saaie Stuart Highway zo’n 350 km naar Litchfield National Park.