Swaziland

26 Maart      

Toen we vanmorgen wakker werden waren bijna alle overige kampeerders al op weg naar het Park. Heerlijk rustig we hebben buiten ontbeten en toen onze schulden voldaan bij Pim. Dit was nou net een camping om wat langer te blijven alles in orde bv. douches met lekker warm water, voldoende haakjes aan de muur, wc deuren die dicht kunnen, jullie willen niet weten hoe vaak ik al op een wc gezeten heb waarvan de deur niet dicht kon.

Om kwart voor 9 sluit het hek zich achter ons en gaat de route naar Swasiland. Volgens de Tomtom 269 km naar de Mvubu Falls Lodge vlakbij de hoofdstad Mbabane. Voor de grens gaat de weg nog door en klein natuurpark en daar staan zo maar 2 giraffen langs de weg, heel schilderachtig onder een boom .

We moeten de grens weer over, wat een geneuzel, eerst een vrouwtje die je autonummer opneemt dan weer 100m verder moet je uit de auto en het kantoor in, weer je  paspoort op 2 plaatsen laten zien en daarna krijg je het papiertje weer gestempeld terug en dat moet je dan weer afgeven bij de slagboom. In Swaziland is zo’n zelfde procedure alleen moeten we daar bij een ander loket nog 50 rand betalen. We zijn bijna de enigen en zijn er toch gauw 20 minuten mee bezig, kun je je voorstellen hoe het is als het druk is. Als we goed en wel op pad zijn weer worden we weer aan de kant gezet door de politie. Arno was speeding, het is een weg waar je makkelijk 120 op kan rijden maar bij een zijweg moet je terug naar 60  en hij reed 70. Dus weer betalen maar nu kregen we wel een officiële rekening 60 rand (3.60 euro). De politie moet ons wel hebben deze vakantie.

We rijden 180 km over een ontzettend saaie weg, de huisjes liggen wat meer verspreid, de mensen hebben wat meer ruimte. Als we bij Manzini aankomen is het druk, het is zaterdagmiddag, veel mensen zijn vrij en hier in Afrika is er buiten de hoeveelheid mensen, allemaal donker, geen blanke gezien ook heel veel geluid. We zijn daarna weer goed wakker. 40 Km verder ligt de Lodge, niet ver van de snelweg, wel gaat de weg weer over in een stuk gravel maar daar zijn we aan gewend nu. We worden welkom geheten door de eigenaresse, een Belgische, die hier een Lodge met restaurant leidt. Het ziet er goed uit, heerlijk weer even in een echt bed, Hier hou ik het wel 3 nachten uit.

27 Maart

We hebben heerlijk geslapen, toch weer bijtijds wakker, dat is niet erg want we kunnen hier eens rustig uitgebreid ontbijten, het is tenslotte 1e Paasdag. Wanneer Arno naar buiten gaat ziet hij dat de nachtwacht uitgebreid onze camper aan het wassen is, dat is een hele kluif , al het vuil van 4 weken Zuid-Afrika en Lesotho. We stellen het zeer op prijs dat hij zo zijn best doet.

De Lodge ligt in de Ezulwi-vallei, in deze vallei heeft ook de koning een huis, er is een wildpark en het Mantenga Culturale Village, een soort museumdorp. Het dorp willen we vandaag  gaan bezoeken Met een hoop keren en draaien gaan we de parkeerplaats af, onze camper is natuurlijk toch ietsje groter dan een gewone auto. Maar het lukt en we zijn op weg. We komen aan bij het Culturale Village en we vragen ons af of het wel open is maar gelukkig we zijn nummer 2. Paul onze gids heet ons hartelijk welkom en vertelt ons over de gebruiken en gewoontes van de mensen. De mannen mogen hier meerdere vrouwen hebben, ze kosten 17 koeien, maar dan moeten ze wel maagd zijn anders wordt er over de prijs onderhandeld. In Leshoto waren de vrouwen duurder, 23 koeien maar daar mocht je maar 1 vrouw hebben. Meisjes trouwen vanaf dat ze 18 zijn en jongens vanaf 30 , zij moeten tenslotte eerst die koeien verdienen en Oma heeft in de gemeenschap nog altijd het laatste woord. Paul laat ons ook zien hoe de hutten gebouwd worden  en vertelt wat voor speciale doeleinden ze hebben, bv. een slaaphut voor de jongens boven de 6 of een bierbrouwhut.  Na de rondleiding begint de dansvoorstelling, we worden bijna een uur bezig gehouden met zang en dans, ik mag ook nog even meedansen.

We maken nog een wandeling naar de Mantenga Falls, even lopen is altijd goed voor een mens. Het is niet ver een half uurtje lopen , berg op berg af. Het is dan al weer 1 uur daarom besluiten we in het dorp te lunchen, we zijn met nog 4 Duitse jongeren de enigen. De serveerster vertelt ons dat iedereen naar de kerk is voor Pasen, de koning en de koningin-moeder zijn daar ook, vandaar dat het zo stil is. Als het bijna 3 uur is besluiten we terug te gaan, kunnen we de auto tenminste goed parkeren en nog even zwemmen. Bij onze kamer zitten we heerlijk uit de zon en hebben we uitzicht op de tuin. Vanavond nog even eten in het restaurant en dan is het weer genoeg  geweest voor vandaag.

28 Maart

Het wordt een warme dag vandaag, de thermometer gaat richting 38 graden. Het plan was om naar het Mlilwane Wildlife Sanctuary te gaan, een klein park met alleen wat klein wild. Mevrouw Greet, de eigenaresse van het park, raadt ons aan naar het Malolotja Nature Reserve te gaan, het minst toeristische reservaat van Swaziland. De bergen die je daar ziet behoren bij de oudste van de wereld, zo’n 3,6 miljard jaar, ze zijn begroeid met gras.

We rijden eerst door een nogal heuvelachtig landschap, huizen liggen verspreid door de dalen, ook hier heb je kotjes van golfplaat maar over het algemeen zijn de huisjes van betere kwaliteit en lijken ze meer bij het land te horen. In Malolotja  is het helemaal niet druk, het is heel helder en we zien prachtige vergezichten. Een grote kudde blesbokken staat en ligt uit te puffen in de warmte, stil blijven staan met de kop naar beneden dat is de beste manier om niet oververhit te raken. In de “buurt” moet ook nog een stuwmeer liggen en dat lijkt ons een goede plek om onze boterhammen op te eten. Het meer blijkt nog niet voor een kwart gevuld, dat belooft nog wat te worden. Het “natte seizoen”is net geweest en het droge komt eraan. Veel dieren hebben moeite te overleven. Ons rondje stuwdam blijkt een extra 70 kilometer te zijn. Het is wel een mooie route door de bergen over een prima weg. Je ziet overal mensen langs de weg lopen, sommigen proberen te liften anderen wachten op de minibus. Je ziet hier de meest vreemde dingen op de snelweg, vanmorgen passeerden we een tractor en bleek er een duurloop te zijn waarvan een stuk over de snelweg ging, een heel raar gezicht al die joggende mensen langs de weg. Wanneer we bijna terug zijn bij de lodge halen we wat boodschappen bij de Spar in Ezulwini, helaas voor Arno verkoopt de supermarkt hier geen bier en is de bottleshop dicht( 2e Paasdag). Ondertussen is onze temperatuur ook aardig opgelopen en zijn we blij dat we even in het zwembad kunnen afkoelen. Mvubu Falls is een prima plek voor ons tijdens deze Paasdagen, een prima kamer, een goed restaurant, een mooie tuin en ook nog een lekker zwembad. Helaas lukt het facetimen niet met het thuisfront, volgende keer beter.