Litchfield vervolg en Berry springs

Zondag 4 juni.

Het was hier doodstil en aardedonker gisterenavond op de camping, er stond nog een ander stel met een caravan naast ons en in de kotjes zat een uitgebreide Indiase familie maar die gingen op tijd naar bed en na weer zo’n warme dag lagen wij ook om half elf te slapen.

De morgens zijn hier heerlijk, de oude baas komt nog even langs om de sprinklers aan te zetten want anders is het gras hier echt niet groen. Hij is al op leeftijd maar hoe oud, we kunnen het niet raden, zijn vrouw, een echte Engelse van origine, blond haar en blauwe ogen ziet er erg vermoeid uit en loopt wel maar ze tilt haar voeten nauwelijks op, waarschijnlijk de manier om energie te sparen.

Ons privésanitair was redelijk proper maar het rode zand wat je hier ziet kruipt overal tussen en  de Misses verwacht wel dat iedereen de boel proper achter laat, dat is hier zo wie zo het principe en geeft voor de eigenaar een hoop gemak.

Arno kon gisterenavond nog een poosje gebruik maken van het internet, dus konden er foto’s op het blog gezet worden. Bij ons vertrek maken we van de gelegenheid gebruik om de laatste verhaaltjes er ook nog even op te zetten. Bij het verlaten van de camping zien we dat hij te koop staat omdat de eigenaar graag met pensioen wil, iemand nog interesse? Je moet wel van de regen en de hitte houden.

We moeten terug naar Batchelor voor ijs want dat heeft de oude baas niet en nu we er toch zijn tanken we en doen we nog wat boodschappen in de winkel van Sinkel, meer dan een doos eieren en een paar sinasappelen komen we niet.

Vandaag gaan we eerst langs Buley’s Rockhole, een serie stroomversnellingen waar het lijkt of alle jeugd uit de omgeving zich verzameld heeft en allemaal gezellig met hun vrienden in een poeltje zitten, sommigen zitten al aan het bier. Het ziet er vrolijk uit.

Bij de iets verderop gelegen Florence Falls gaan wij ook uit de kleren, het water is heerlijk verfrissend. De meeste mensen blijven maar even, zij doen Litchfield in een dag.

Om drie uur gaan we terug, op weg naar een van de andere campings, we gaan voor het Litchfield Tourist Park, dat ziet er wat meer als een camping uit, alleen als we vragen naar het internet is het, yes we have, but it is broken down, dan had die oude baas van Pandanus het toch beter voor elkaar. Het is nog steeds 32 graden , we pakken een biertje, ik ga mijn blog maken en Arno zijn administratie bijwerken.

Vanavond gaan we plannen maken hoe we onze laatste twee dagen hier door gaan brengen.

Maandag 5 juni.

Onze laatste volle dag met deze camper, eerst maar weer even water tappen uit de koelbox, het is al een gewoonte maar ik zal toch blij zijn als we een camper krijgen met wel een werkende koelkast

Op onze routeplanning, die Arno tijdens de winter gemaakt heeft staat dat we al vlakbij Darwin gaan staan zodat we misschien nog iets in de stad kunnen zien maar eigenlijk is dat niets, zo bijzonder was Darwin niet en we hebben het idee dat we alles wel gezien hebben, de historische wandeling en Mindelbeach, Darwin kan er natuurlijk ook niets aan doen dat het erg te lijden heeft gehad van de orkaan Tracy in ’94 maar wij besluiten nog even in de natuur te blijven. Morgen moeten we voor 4 uur ’s middags de camper ingeleverd hebben en ik denk dat we 50 km van Apollo afzitten.

Aan het stukje Stuart Highway ligt ook nog de Manton dam een groot waterreservoir, aangelegd in 1942, je mag er in zwemmen. We zijn de enige bezoekers, dat zwemmen laten we maar zitten maar het is een mooie plek voor een kopje koffie, dat is een voordeel van een camper, altijd eten en drinken bij je.

Nog even boodschappen doen bij de supermarkt, kip, mandarijnen en een pot chicken tonight. Onze voorraad moet op, rijst, bier en wijn hebben we nog. Dan tuffen we door naar Berry’s Spring Nature Reserve, een onverwacht mooi park met heerlijke zwempoelen, goed dat we hier gisteren niet waren, ik kan me zo voorstellen dat heel Darwin hier zit af te koelen. We hebben een lekkere ontspannen middag bij de vijvers, zittende aan de oever raadt een ander kampeerder ons de camping Tumbling Waters aan, 8 km verderop en dat blijkt een goede camping te zijn om mee af te sluiten.

Hij is behoorlijk groot en er staan veel Grey Nomads op, helemaal uit Aidelaide, moet je nagaan, dat is nog een overwinteren 6000 km verderop. Vanavond doen we lekker rustig aan.

Voor onze route in het Northern Territory zie Kaart in het menu.