Bryce Canyon NP

5 juni Bryce Canyon National Park.

Na een onrustige nacht, we zijn lek geprikt door de muskieto’s worden we half zeven wakker kwart voor acht rijden we aan, de campground bij Bryce is First come, First served, dus enige snelheid is geboden. Half elf hebben we weer een mooie plek, iets duurder maar dit park is ook heel geliefd, om half 12 is er geen plekje meer te vinden. We besluiten meteen dat we 2 nachten hier blijven dan kunnen we op ons gemak het park verkennen. Eerst maar een bezoekje aan het visitorscenter brengen, wie weet wat we weer te weten komen? Bryce maakt deel uit van de Grand Staircase, dat is een serie kliffen, hellingen en plateau’s dat zich uitstrekt van Zuid Utah tot de Grand Canyon, de lagen van de Staircase bestaat uit rotssedimenten die in verschillende mate eroderen. (afslijten).De terrassen zijn de steps, zij komen tevoorschijn als andere zachtere lagen eroderen. De formaties van Bryce zijn ongeveer 50 miljoen jaar oud. Het park dankt zijn naam aan Ebenhaezer Bryce  die hier in 1875 kwam wonen aan het eind van de weg. Hij raakte steeds koeien kwijt en in 1880 vertrok hij weer. In 1929 zag men al het belang in van deze plek voor het toerisme.

Er is een vrije bustour van 3 uur naar het einde van het park, daar houdt de weg op maar deze is al tot vrijdag volgeboekt, jammer maar helaas. Gelukkig blijkt dat we dat stuk ook met de camper mogen rijden, gaan we dat toch doen, ook geen probleem. We moeten tenslotte flexibel blijven.  Om het Amphi Theater (centrum van Bryce) te bezoeken moeten we gebruik maken van een shuttlebus. De bushalte is op loopafstand van de campground, dus prima geregeld.

Na de lunch trekken we onze wandelschoenen weer aan en vertrekken met de bus naar het Amphi Theater. De “rotsen” van Bryce , ik weet er eigenlijk geen goede Nederlandse naam voor, bestaan voor een groot deel uit hele zachte kalkzandsteen in de kleuren oranje en wit, De wind, de regen en de sneeuw zorgen weer voor erosie en daardoor lijkt het net een groot theater vol smalle paddenstoelen (hoodoo’s). De bus vervoert ons eerst naar Brycepoint en daarna naar Inspirationpoint, een prachtig uitzicht over de hele vallei. Van daaruit gaan we ook wandelen, want dat hebben we vandaag nog niet gedaan, langs  Sunset- naar Sunrisepoint, een heel grote vallei vol met prachtig gekleurde en gevormde hoodoo’s.

Bij terugkomst bij het visitercenter gaan we ook nog even checken of er hier internet is , hoera dat is er, weliswaar traag maar beter wat dan niks. Er wordt een film vertoond over het onstaan van Bryce, helaas vergeef het ons we hebben de helft van de tijd zitten slapen. Het is heel fijn om vandaag eens lekker rustig aan te doen, nu rest ons dus nog een rustige avond. Wordt vervolgd.