Petrified Forest NP

13 Juni Petrified Forest.

Het RV park waar we vannacht overnacht hebben heeft betere dagen gekend, vroeger liep hier de Route 66 langs. Omdat de Office al gesloten was zochten we zelf een plaatsje uit. Vanwege het verzetten van de tijd, een uur terug zijn we nu extra vroeg wakker. Arno gaat op zoek naar een douche, dat kan wel in de camper maar wij hebben graag wat ruimte. Hij vindt inderdaad een douche in een niet gebruikte cabin, er staat wel op de muur dat douchen 5 dollar kost en graag bij de receptie afrekenen. De receptie is pas om 9 uur open en aangezien we “dichtbij” het park zitten doen we rustig aan. Om half 8 staat er een man in pyama met een baard van enkele dagen voor de deur om te vertellen dat een nachtje op zijn “prachtig” RV park 30 dollar kost. Als Arno later afrekent is hij uiterst aardig, Arno krijgt uitgebreid informatie en 2 stukjes versteend hout (souveniers). Heel aardig want het is ten strengste verboden om stukjes uit het park mee te nemen. Na nog een kopje koffie rijden we aan.

Het Petrified Forest is al sinds 1906 beschermd gebied en bevat de grootste hoeveelheid versteend hout. Als je over de Interstate 40 rijdt zie je niets maar wat verder van de weg zien we de heel mooie landschappen en blijkt het maanlandschap van gisteren alvast een voorproefje. De weg door het park naar de andere uitgang met allerlei uitzichtpunten en diverse kleine wandelingen is 40 mijl maar als je veel uit de auto stapt en foto’s maakt schiet het niet erg op. We beginnen bij Painted Desert, allerlei heuvels die in kleur varieeren van rood, roze en grijs, er is goed te zien dat het verschillende soorten steen zijn. Als laatste is er door vulkaan uitbarstingen een grijze kap over heen gelegd en die voorkomt dat de zachtere rode steen erodeert. We komen langs de Painted Desert Inn, dat lag aan de Route 66. Het was vroeger een restaurant en is door het CCC in de crisis jaren weer herbouwd. De bediening was in handen van De Harveygirls een tegenhanger van het CCC. De uitbater vond mannen in de bediening niet zo betrouwbaar en heeft voor vrouwelijke bediening gekozen. De dames moesten minstens de lagere school af hebben gemaakt en een onberispelijk CV hebben, ze kregen een fatsoenlijk loon en kost en inwoning en waren gekleed in een soort verpleegstersuniform. Tegenwoordig is de Inn een museum. Het is veel te warm om ver te lopen, er waait een zeer stevige warme wind, we houden het op veel plaatsen op uit de camper stappen, naar het uitzicht te lopen en foto’s maken. We trainen in ieder geval onze arm en bilspieren door vaak ons zelf de cabine in en uit te hijsen.

Na de Painted Desert komen we bij overblijfselen van huizen van een oude indianen beschaving, we wandelen er omheen en daarna weer vlug de camper in voor de airco. Verderop zien we Newspaperrock, rotsen met Petroglyfen, sommige zijn meer dan 2000 jaar oud.  Bij Blue Mesa kan er een rondje gereden worden, mooi. We staan stil bij zo’n ontzettend kaal stuk, zo moet de maan eruit zien en raken in gesprek met 2 Zwitsers, eentje wordt er 66 en die wilde graag Route 66 per E-bike doen. Het is bijna niet te doen vandaag, we bieden ze maar snel een flesje koud water aan, zijn ze blij mee want dat van hun is zo warm. Ze moeten nog naar Holbroek, minstens 50 km verderop. We zijn al een paar uur op weg maar hebben nog steeds geen versteend hout gezien. Bij Agatha Bridge en Jasper Forest komt daar verandering in. Vroeger was het hier moeras (200 miljoen jaar geleden), de bomen werden meegevoerd door kolkende stromen na forse stortregens, de bomen zonken doordat ze zich vol water zogen naar de bodem van het moeras. Het  water bevatte silica dat voortkwam uit  vulcanische as, de vezels van het hout reageerde daarop en maakte microscopische quartz en kristallen, die namen uiteindelijk de plaats in van bijna al het hout. Ondertussen is het al kwart over twee, we besluiten nog een klein stukje van Chrystal Forest te lopen en dat is heel bijzonder, daar loop je tussen de stukken versteend hout en kan je, met het juiste inval zonlicht, de mooie kleuren van het hout zien. Dan houden we het voor gezien, buiten het park kan je voor een habbekrats hele stronken versteend hout kopen, het is Big Bussinness

Ik heb vanmiddag nog telefonisch een camping geboekt en daar gaan we heen. De KOA in Flagstaff, om zes uur komen we aan, een drukke camping met  relatief veel kinderen, veel mensen die hier een tijdje staan en van hieruit de omgeving bekijken. Voor de kinderen is er zelfs een springkussen.

Vanavond gaan we eens bekijken wat we morgen gaan doen, want de afgelopen dagen waren wel zeer enerverend.