Zion NP.

31 mei Zion NP.

Geen telefoonbereik en geen internet, hoe bereik je dan je jarige dochter op tijd om haar te feliciteren. Dan maar een smsje en hopen dat als je weer gaat rijden je snel bereik hebt. Het is gelukt en nog op tijd ook.

Onze achterburen Marleen en Fred, waar we 2 nachten mee op de camping hebben gestaan vertrekken vroeg, zij gaan ook naar Zion maar in tegenstelling tot ons hebben zij geen camping daar geboekt. In 2010 was er geen plek, we hebben toen daar wel wat gewandeld maar kwamen in tijdnood omdat we ’s avonds nog 33 km verderop moesten voor een camping, dat gebeurt ons geen 2e keer. In Utah  leven ze ook nog in een andere tijdzone, een uur eerder en als we vanmiddag nog uitgebreid willen wandelen is enige haast toch wel geboden. Het is heel bijzonder om te zien dat zodra je weer op weg bent je weer allerlei andere landschappen ziet, het verveelt nooit Een benzinestop duurt onnodig lang omdat we 2 keer in de verkeerde baan staan om terug te keren naar de snelweg, dan maar weer draaien op een parkeerplaats, gelukkig zijn die lekker ruim.

Om 1 uur komen we aan in Springdale, een heel toeristisch dorpje dat in het Zion NP ligt. Het  is er een drukte van belang overal geparkeerde auto’s en alle campings zijn vol.  Zijn wij blij met de reservering op camping Watchman, deze ligt in het park. Wederom een mooi plaatsje, ditmaal tussen de bomen en met een prachtig uitzicht op een van de steile  gekleurde kliffen van Zion. De camping is verder heel basic, alleen toiletten en elektriciteit, geen douches en internet.

We eten snel wat en gaan op pad om te wandelen Bij aankomst in het park krijg je gelijk een plattegrond en een krant waar uitgebreid in staat welke wandelingen je kunt maken. Er zitten er 3 bij die we willen gaan doen maar eerst moeten we naar de bushalte. Zion heeft een handig shuttlebus systeem om de drukte in het park te ontlasten, heel handig. Zion is ook weer zo’n park waar miljoenen jaren geleden weer van alles met zand van de duinen, kalk en de zeebodem is gebeurd, rijzen, dalen en erosie, alleen is het resultaat hier heel anders. Zion is een park met hele hoge roodbruine en witte kliffen. De Mormonen die zich hier settelden in de 19e eeuw hebben een aantal van hen ook wat Bijbels aandoende namen gegeven, b.v. Angels Landing , The Cathedrales, The White Throne. Er zijn drie soorten  wandelingen, wij gaan voor drie “makkelijke”, daar zijn we behoorlijk wat tijd aan kwijt. Na ook nog een filmpje in het museum, komen we met zere voeten terug en gaan meteen aan het bier. Dat smaakt in deze prachtige omgeving opperbest. Vanavond houdt er nog een ranger een praatje, daar gaan we zeker naar luisteren , wie weet steken we er nog wat van op. Daarna zullen onze ogen wel dichtvallen en morgen zien we dan wel weer.