Valley of Fire State Park

29 mei Valley of Fire.

Het is goed dat ik elke dag, een verhaaltje typ met daarboven de datum, telkens moet ik mij afvragen wat voor dag het is, we (ik) worden oud. Het is heerlijk wakker worden bij Lake Mead, iedereen nog rustig en we hebben de tijd. Eerst nog  wel even dumpen, vuil,  black water (toiletwater) en grey water (afwas e.d.) afvoeren en fris water innemen, de aansluitingen zitten op elk plaatsje, dus geen gesjouw met het chemisch toilet zoals in Europa.

Vandaag gaat de route naar de Valley of Fire, die ligt ten oosten van Las Vegas. René heeft ons op dit park geattendeerd, bedankt hoor René, een heel goede tip. Er is een toeristische route, die gaat langs Lake Mead, deze is vast heel mooi maar wij moeten eerst boodschappen doen en tanken in Boulder City. De benzine kost hier 3,49 dollar per gallon (3,8 liter) dat valt dus zeer mee maar voor een brood betalen we bijna 5 dollar, het is een beetje zoet brood, niet zo lekker, dus doen we een vergelijkend warenonderzoek en kopen verschillende broden in de hoop dat er een bij zit die we lekker vinden. Zo niet dan gaat het in de broodrooster die wij bij ons eerste bezoek aan de super al aangeschaft hebben. Je kan tenslotte maar voorbereid zijn. Hartig broodbeleg is ook een luxe hier, 150 gram ham, $5,99. Amerika is duur geworden.

We arriveren om 11 uur bij het State Park, Valley of Fire, goed op tijd want we willen graag in het park overnachten en dan moet je er vroeg bij zijn, wie het eerst komt wie het eerst maalt. De camping blijkt een prachtige grote plek midden tussen de oranje rode rotsen. Ik heb er geen woorden voor, zo bijzonder. Er zijn plaatsen met warempel nog elektriciteit en water en wij zijn een van de gelukkigen. Het besluit om hier 2 nachten te blijven is snel genomen, dat kunnen we ook doen nu omdat we niet door naar Yosemity zijn gegaan. Op de plattegrond die we bij de ingang hebben gekregen staan alle mooie punten met ook een aantal wandelingen. Een kleine en een wat langere wandeling doen we vandaag, de eerste, Rainbow Vista gaat naar een mooi uitzichtpunt op een heuvel. De ander  gaat naar de White Domes, dat is een ronde van 1,2 mijl, deze vraagt wat meer klim en klauterwerk en met deze temperatuur is dat voor ons enerverend genoeg maar hij is het meer dan waard. Bergen, heuvels en rotsen in allerlei kleuren, van diep oranje bruin (anders is het geen fire) tot bijna wit (white domes), in allerlei vormen. Het zal nog een hele toer worden om te kiezen uit de mooie foto’s  die we voortdurend maken. Half vijf is het mooi geweest en gaan we genieten van onze rust op de camping. Het is nu bijna 8 uur, ik typ het verhaal en  Arno is aan de afwas, ieder zijn taak nietwaar?  Het is zo ontzettend rustig, je hoort bijna niets behalve wat geroezemoes en de krekels. Zo meteen lekker aan de koffie en op tijd naar bed. Internet is hier niet en telefoonontvangst ook niet dus we zijn even van de radar. Geef ons morgen nog maar zo’n dag.

30 mei Valley of Fire.

De Valley of Fire dankt zijn naam aan de rode zandstenen rotsformaties die zich in de tijd van de Dinosaurussen, 150 miljoen jaar geleden hebben gevormd. Doordat de daar aanwezige zandduinen een zeer complex proces van rijzen en dalen hebben doorgemaakt met daarop volgend extreme erosie. De bruine kleur geeft aan dat er veel ijzer in de grond zit, de lichte kleur in de rotsen (white domes) komt door kalksteen, schaal en andere sedimenten. Aangetoond is dat hier in de prehistorie al mensen woonden. De temperatuur kan hier oplopen tot bijna 50 graden. Het weer is hier op dit moment zo wie zo heel grillig, we horen verhalen dat het vorige week ook in Bryce en de Grand Canyon heeft gesneeuwd. Deze weersomstandigheden hebben zich niet meer voorgedaan sinds 1920. Voor ons is het wel prettig dat het niet zo warm is maar zo nat en koud als in Sequoia was ook niet leuk.

Ook al is het vandaag geen reisdag, om 6 uur gaan onze ogen open. Het wordt warm vandaag en er staan een aantal niet zulke hele lange wandelingen op het programma maar voor ons in de hitte en op geaccidenteerd terrein is dat inspanning genoeg.

De douche was koud, geen probleem dan is een mens gelijk goed wakker. Om kwart over acht rijden we richting de Fire Wave, dat is een wandeling van ruim een uur (hangt er van af hoeveel foto’s je maakt), naar een heel grote vlakte met allerlei rotspartijen met daarop allerlei golvende gekleurde lijnen, zeer bijzonder. Het is warm op de vlakte maar het is de inspanning meer dan waard. Aansluitend doen we de wandeling naar de Mouse’s tank, Mouse moet een zondeling zijn geweest en de tank is een bekken waar ook met deze temperaturen water is staat. De wandeling is weer mooi, iets groener maar het poeltje water van 2 vierkante meter is niet groots, lachen. Aansluitend rijden we nog even de Fire Canyon road, die moet een mooi beeld geven van Fire Canyon. Ondertussen zijn we zo verwend geraakt aan de mooie uitzichten dat we hier niet meer van omvallen. Het is ondertussen half 12, we hebben trek in koffie en gaan terug naar de camping. Het wordt hier zeer afgeraden om op het heetste van de dag te wandelen. Laat in de middag, het weer betrekt gaan we nog even langs Elephant Rock (een rotsformatie waar je met wat fantasie een olifant in ziet), het Petrified Log (een versteende boomstam) en de Seven Sisters ( 7 grote rotsen van verschillend formaat). Alle drie kunnen ze  ons niet meer van ons stuk brengen na het moois van gisteren en vandaag.

Vandaag maar weinig gereden 33 mijl, morgen gaan we naar Zion NP.

N.B. De foto's komen later.

         Volg onze route via de kaart.