Gladstone

Donderdag 22 juni.

Vroeg wakker, we gaan vandaag richting Gladstone, waar mijn broer Mario woont met zijn vrouw Rere, ze heeft de mooie Maori naam Reremoana maar Rere is makkelijker. Mario is op dit moment niet helemaal fit maar maakt het beste van de situatie, de reden dat we in Australië zijn is ook voornamelijk om te zien hoe het gaat.

Maar eerst gaan we naar de Rockhampton Zoo, een gratis dierentuin bij de Botanische tuinen. We zijn er op tijd, hier in Australië zijn de meeste bezienswaardigheden al vroeg open, open one hour after sunrise en gesloten one hour before sunset. Veel jonge moeders van Rockhampton hebben hetzelfde idee als wij, baby’s in de wandelwagen en dan wandelend door de dierentuin en de botanische tuin. Voor de casowary, de op 3 na grootste vogel in de wereld met een grote harde kam op zijn hoofd, worden we regelmatig op de snelweg gewaarschuwd en ook de koala  komt regelmatig voorbij. Beiden zie je nauwelijks in het wild dus dit is een goede gelegenheid om ze te zien.

Nu we veel beesten in het wild zien is het wel heel zielig om de emoe en de casowary heen en weer te zien lopen langs de afrastering van hun verblijf net als de leeuwen in de dierentuin. De koala’s lijken minder last te hebben met hun situatie, ze zitten in de eucalyptusboom, eten 4 uur lang blaadjes en slapen 20 uur, veel energie halen ze niet uit dit eenzijdige dieet. Het zijn zo wie zo dieren die alleen leven dus, zij merken van de gevangenschap niet zo veel zolang ze maar eucalyptusblaadjes genoeg hebben. De dierentuin heeft nog steeds last van de naweeën van tropische storm Marcia in 2015, aan veel dierenverblijven wordt nog steeds gewerkt om de schade te herstellen, dus geen slangen en dingo’s.

Dan is het 12 uur en gaan we op weg naar Gladstone, we maken onderweg nog een broodje en om kwart over 2 staan we bij Mario voor de deur van zijn huis op de heuvel. We maken waarschijnlijk zoveel lawaai dat ze al naar buiten komen. Ik ben heel blij ze te zien en nog blijer dat Mario me lopend tegemoet komt.

De rest van de middag brengen we door met bijpraten, wijn drinken en de lekkere pastaschotel eten die Rere gemaakt heeft.

Vrijdag 23 juni.

De zon komt op, we hebben allemaal goed geslapen. Mario wil ons graag de  stad laten zien, ook om aan te wijzen waar hij gewerkt heeft. Hij heeft een goede dag en dus plukken we die, we rijden naar de haven, lopen over de eastshores en rijden naar Auckland point lookout. Gladstone is een industriestad, waar een paar grote gas-terminals voor de kust zijn aangelegd, Mario weet er alles van. Helaas voor de stad is het werk klaar en zijn de 12000 mensen die daarin werkzaam waren, zo’n kwart van de bevolking vertrokken inclusief de dokter en allerlei voorzieningen. Op het vliegveld landen nog wel wat vliegtuigen maar dat staat in geen verhouding tot “the booming days”.

Een kopje koffie langs de waterkant in Spinnakerpark is altijd leuk, hier heeft Mario aardig wat voetstapjes achtergelaten om weer een beetje fatsoenlijk te leren lopen en ik moet zeggen dat is hem goed gelukt, niemand had dat verwacht en zeker de dokters niet.

We  lunchen  thuis met een heerlijke salade. In de middag gaan we naar Round hill, daar hebben we een prima 360 graden uitzicht over Gladstone.

Aan het eind van de middag maken we kennis het Adriana, de lieve dochter van Rere, we drinken een wijntje en eten lekkere hapjes. Na het eten ga ik mijn blog bijwerken, de thee staat al klaar en daarna kijken we heerlijk nostalgisch Forrest Gump, een film uit de oude doos op SBS6, dat hebben ze hier ook.