Vervolg 1 Gladstone

Zaterdag 24 juni.

Natuurlijk slapen we heerlijk in hotel de Jongh, dat kan natuurlijk niet anders, een echt bed met eigen badkamer. Het is zaterdag en ook al zijn hier op zondag de supermarkten open, boodschappeen moeten er gedaan worden, dus beginnen we de dag daarmee.

We drinken thuis koffie en gaan op weg naar de countryfair bij Mount Larcom, 25 km terug naar de Bruce Highway. Daar aangekomen schrikken we van de drukte, we proberen zo dicht mogelijk bij de ingang te parkeren. Mario heeft een invalide parkeerkaart, het enige voordeel op dit moment, alleen hier is er niet op mensen gerekend die wat slechter ter been zijn. Daarna door het met de zeis gemaaide droge gras naar de ingang wandelen, als we daar vlakbij zijn blijkt er een rij te staan van minstens 150 meter, die zich langs de rand van het parkeerterrein, een hele grote wei, kronkelt. Geen goed idee, we keren om en rijden terug via een omweg.

Aan de andere kant van Auckland Hill liggen de Tondoon Gardens, jullie raden het al een botanische tuin. Iedere zichzelf respecterende plaats heeft hier een botanische tuin. Het is hier winter dus erg veel bloemen zijn er niet maar het is iedere keer weer een prachtige groene rustgevende omgeving. Helaas voor ons is de Japanse tuin gesloten wegens renovatie, zo te zien wordt er behoorlijk wat geld aan de tuinen besteed en ik vind het money well spent. Aan de rand van de vijver staat een mooi uitgesneden totempaal met wijze uilen, op de stam hangt een bord waarop alle mensen staan die sinds 2000 honderd jaar zijn geworden.

We drinken koffie bij een vijver waarin schildpadjes rondzwemmen, alleen zit de vijver vol kroos en zien we alleen de kleine kopjes boven water, het ziet eruit alsof er grote bruine knikkers zwemmen.  De koffie wordt geserveerd  en de lepeltjes zijn de theelepeltjes van oma, veel te klein voor de grote beker en als Mario zijn beker bijna leeg heeft vindt hij iets vreemds onder in de beker, roze en bruinig, niet erg smakelijk. Wat blijkt: het gekleurde plaatje van de bovenkant van het lepeltje heeft losgelaten. We lachen er maar smakelijk om. Mario denkt wel dat hij deze zaak voor het gerecht zou kunnen slepen (geintje). Het schijnt dat men elkaar hier om het minste of geringste voor het gerecht sleept, net Amerika.

Daarna is het tijd om terug te gaan, we borrelen gezellig in de tuin en sluiten de avond af met een etentje bij de Thai, gezellig en lekker.

Zondag 25 juni.

Weer schijnt de zon, prachtig weer, zo’n 24 graden, het blijft een raar idee te bedenkenken dat het hier winter is.

Mario heeft tickets besteld voor de harbourcruise, een boottocht door de havens van Gladstone richting Curtiss Island, een eiland voor de kust waar een aantal grote bedrijven grote gasterminals heeft laten bouwen, Mario heeft eerst voor de gemeente aan deze projecten meegewerkt en later voor een Amerikaans bedrijf op het eiland, alle apparatuur moest met de boot aangeleverd worden en over het eiland vervoerd worden en daar opgebouwd worden, een heel ingewikkelde klus, hij vertelt er met veel enthousiasme over. De klus is sinds 2 jaar klaar en op dit moment staan er 3 grote terminals. Het gas wordt via grote pijpen vanuit het binnenland aangevoerd, op het eiland afgekoeld tot -160 gr C, waardoor het vloeibaar wordt. Een liter vloeistof is 600 liter in gasvorm, daarna wordt het in schepen over de hele wereld vervoerd. Aan de andere kant van de havens zijn kolenterminals, verderop wordt bauxiet aangevoerd, wat vanuit het noordelijke puntje van Queensland komt om hier om gesmolten te worden tot aluminium. Mensen zie je hier nauwelijks alles gebeurd met grote machines. Australië heeft ontzettend veel bodemschatten en zou eigenlijk hartstikke rijk moeten zijn maar ook hier trekken regelmatig de verkeerde mensen aan de verkeerde touwtjes.

Een prachtige dag zo op het water en vooral bijzonder om te zien waarover Mario altijd vertelde. De rest van de dag doen we rustig aan. De schoolvakanties zijn dit weekend ingegaan in Queensland en aangezien het mooi weer is, wordt verwacht dat het op de campings heel druk zal zijn, we verdiepen ons dus in de route van komende dagen. Het is zondagmiddag, de gebelde campings laten regelmatig een antwoordapparaat horen. Morgen hebben we misschien meer geluk, we zullen zien.