Canyonlands N P

10 juni Canyonlands NP.

Na een vreemde onrustige nacht zijn we om kwart voor acht weer op pad, we rijden een stukje terug naar het noorden en pakken daar de afslag naar Canyonlands NP.  Canyonlands is in  1964  tot beschermd natuurgebied verklaard. Er waren ideeën om er een nieuwe dam in de Coloradorivier aan te leggen maar de toemalige staatsecretaris van binnenlande zaken vond, toen hij er overheen vloog in een helicopter, dat het een natuurpark moest worden. Keken we gisteren steeds omhoog vandaag kijken we voornamelijk omlaag. In het Visitorcenter draaien ze een film, daarin is te zien hoe in 1864 John Powell de Coloradorivier afzakt en deze in kaart heeft gebracht. Canyonlands bestaat uit drie delen,  Island in The sky, dat is het meest toegankelijke deel, een groot gebied met allemaal diepe kloven, Het tweede deel is The Needles, een gebied met vooral veel pinnacles (hoge dunne rotspartijen) waar je te voet, per fiets of met een 4 wheel drive in kan. Het derde deel is The Maze hier is het zeer onherbergzaam en de echte wandelaars kunnen daar hun lol op. Wij gaan voor  Island in The Sky. Bij binnenkomst in het park krijgt iedereen een mooie route kaart inclusief krant waarin staat wat er zoal te doen is. Twee wandelingen lijken ons wel leuk, Een bij het Grand Viewpoint, voor we daar zijn hebben we al 50 miles gereden. Een wandeling over de rand van de grote vlakte waar je panoramische uitzichten hebt over de canyon,  een hele diepe kloof  met heel veel bochten. Ook weer ontstaan door de kracht van water en wind. Na een half uur wandelen draaien we om en gaan weer terug. Gelukkig hebben we de camper goed kunnen parkeren, een grote camperbus vangt bot en moet door, soms snap je de mensen niet, de wegen zijn goed in de parken maar laat zo’n bus op de camping staan. We hebben niet zo veel geluk bij  Mesa Arch, het staat helemaal vol. Een eindje terug was een afslag naar Green River en de Upheavel Dome. Geen enkel probleem om te parkeren. De Dome is een heel grote stenen berg waarvan de voorkant met een mes lijkt afgesneden. De Green River loopt ook door dit gebied en mondt 20 miles verderop in de Coloradorivier uit. Nadat we dit moois gezien hebben gaan we nogmaals langs Mesa Arch en wat denk je plaats genoeg. De wandeling naar de boog is een rondje door het mulle zand, we zien bloeiende cactussen en zien de boog, we maken er foto,s van want je moet voorzichtig zijn na de boog gaat het loodrecht naar beneden, kortom een leuke niet al te vermoeiende wandeling.

Na de lunch, het is inmiddels twee uur gaan we rijden, er moeten nog mijlen gemaakt worden. Aan het eind van de rit staat de teller op 172 miles, dat is zo,n 275 kilometer. We stoppen nog even bij Wilson’s Arch, zo’n grote boog hebben we in heel Arches niet gezien, grappig hoor. De camper zetten we om kwart voor zes neer bij een doorgangscamping bij een benzinestation, prima voorzieningen dus we lijden niets.