Death Valley National Park

24 mei Death Valley.

De campingbaas heeft niets te veel gezegd, we hebben een heel mooi plaatsje , mooi groen gras, een picnictafel en we kijken uit op een mooie oleander. Ik kan me nog herinneren dat we 9 jaar geleden ook een oleander hadden.

Ook nu waren we weer vroeg wakker, zal het tijdsverschil zijn. Het zonnetje schijnt, vandaag wordt een mooie dag. We vertrekken om kwart voor negen, ons eerste doel in Death Valley is omhoog te rijden naar Dante’s view, wij mogen deze weg nog net rijden, voor campers groter dan 25 feet is dat verboden. Na 1 juni mag je Death Valley zelfs niet meer in met een camper, dan is het te warm en dat kan de motor niet hebben. Dante’s view is een uitzichtpunt van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over bijna de hele valley waarin ook Badwater ligt, een grote zoutvlakte op het laagste punt van de US, een imposant weids uitzicht, vanaf hier zie je pas hoe groot de zoutvlakte is.

De volgende stop is Zabriski’s point, een uitzichtpunt op een heel mooie rotspartij in vele verschillende tinten, het gaat van bruin, naar geel, groen en roze, heel bijzonder en kleurrijk.

 We willen graag overnachten bij Furnace Creeck, daar is ook een visitorscenter waar we eerst een Nationale Parkenpas moeten halen, voor 80 dollar mag je een jaar lang alle Nationale parken bezoeken, een koopje. De camping zal snel vollopen want het is maandag Memorialday, dus de mensen hebben een lang weekend, een plaatsje met stroom is er zeker niet meer. We gaan meteen op zoek en hebben geluk, een van de laatste zo niet het allerlaatste plaatsje, weliswaar in de brandende zon  en geen elektriciteit maar het  mooie uitzicht op de bergen maakt veel goed. Alle campings hier hebben wel toiletten maar geen douches, dus de mensen met een tent  wassen zich en poetsen hun tanden bij de wastafel van het toilet, wij hebben het heel riant met onze eigen badkamer. Een ticket is wel nodig dat haal je bij de betaalautomaat en bevestig je aan de paal van je plaatsje, niets geen geld meer in een envelopje, leve de vooruitgang.

Het is nog vroeg in de middag en we besluiten naar Badwater te gaan, eens kijken of de zoutvlakte ook zo groot is als je erin staat? Je kunt een heel eindje lopen, het is net of je over aangestampte sneeuw loopt, na een half uurtje gaan we weer terug. Het is warm.

Op de terugweg rijden we via Artist drive, een eenbaansweg die zich tussen de kleurde bergen door slingert, zeker als de zon erop schijnt hebben de bergen allerlei kleuren, achter elke bocht zie je weer iets prachtigs.

Om half zes komen we weer aan op de camping, in de schaduw van de camper smaakt een biertje best, weer een beetje gezond gegeten, we zitten nog tot laat buiten sterren te kijken, het is nog tot laat warm.

25 mei Death Valley en naar Lake Isabel.

Het was een warme nacht en vanmorgen was iedereen er al vroeg uit, veel mensen trekken weer door en wij ook, dus gaan we rond acht uur al weer op pas. Als eerste doen we een “rondje” Hell’s Gate, dit blijkt  uiteindelijk een weg te zijn door een zeer desolate landschap met als eindpunt een informatiekiosk, zonder veel informatie, we moeten er hartelijk om lachen.

De Mesquite flats Sanddunes hebben we in 2010 ook al eens aangedaan, het blijft bijzonder om in zo’n kaal landschap met alleen maar bergen ineens duinen te zien, het wordt veroorzaakt doordat een sterk waaiende wind  het zand over de vlakte blaast en dit komt tot stilstand tegen de bergen. We trekken onze wandelschoenen  aan en ploegen een uurtje flink door het zand en genieten van dit mooie natuurverschijnsel.

De route vandaag gaat verder richting Lake Isabel en loopt nog een heel stuk door Death Valley, vaak staan we stil om foto’s te maken, ook al weten we dat die bij lange niet weergeven wat wij zien, kale vlakten gekleurde bergen en een moddermeer, allerlei bloemen die toch in deze onherbergzame streek kunnen groeien. Dit vinden we toch een van de mooiste parken vooral door de diversiteit aan landschappen , achter iedere berg weer een ander landschap. Het is weer prachtig.

Vandaag is onze bestemming  Lake Isabel, onderweg zien  we de omgeving veranderen, het wordt vooral weer veel groener. In de verte zien we de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada, de weg loopt langs kleine gehuchtjes, er staan huizen, die meer weg hebben van een bouwval maar waarin toch mensen wonen, dat is te zien aan de schotel op het dak en een auto voor de deur. Het laatste deel rijden we tussen de Joshuatree’s, een aantal bloeien nog.

Het is druk langs Lake Isabel, er kan met een speciale permit langs het meer gekampeerd worden maar daar zijn geen voorzieningen, veel families met kleine tentjes. Wij belanden op een RV park, het is meer een trailerpark maar we wilden graag elektriciteit en wifi, oke er is elektriciteit maar de wifi is om te huilen, ook is het toiletgebouw is ‘s avonds buiten gebruik. Gelukkig is het voor ons maar één nachtje maar het is erg om te zien in wat voor omstandigheden veel mensen in Amerika leven,  woonwagenkampen in Nederland zijn vergeleken met hier luxe bungalowparken.

We drinken een biertje en ik kan je zeggen dat smaakt prima na 220 mijl ( is 220x 1,6 km) doen daarna nog wat boodschappen bij de naburige buurtsuper. De avond brengen we in de camper door, het koelt hier behoorlijk af.

De foto's komen nog, internet als dikke ...