Sequoia en de reis naar het zuiden

27 mei Daggett.

Het is overduidelijk dat we op behoorlijke hoogte zitten, hadden we eerst onze zomerpyama aan moeten we nu met de winterpyama en sokken aan naar bed. Och een goede voorbereiding kan geen kwaad, we hebben prima geslapen maar weer om 6 uur wakker, onder de douche in de restroom hoeven we niet, ondanks de mooie naam Sequoia RV Resort is het geen camping om aan te raden, zeker niet wat betreft het sanitair, ze gaan er hier vanuit dat iedereen hier met hele grote caravan of bus komt.

Gisteravond hebben we na “rijp” beraad besloten niet naar Yosemity te gaan, dat is nog ruim honderd mijl verderop en de kans dat er veel wegen zijn afgesloten horen we vele malen langskomen, ook de Tiogapass over de Sierra Nevada gaat voorlopig niet open en dat betekent dat we de hele weg weer terug moeten, dat worden wel erg veel mijlen.

Vandaag eerst naar Kings Canyon maar helaas na 15 mijl worden we tegen gehouden, je mag niet verder zonder sneeuwkettingen, volgens de ranger gaat het met het uur beter worden, dus besluiten we op een parkeerplaats te wachten met nog enkele campers. Naast ons staat een man die alleen reist, hij komt uit Quebec, zijn vrouw is overleden 3 maanden voor hij met pensioen ging, 2 jaar geleden, en nu reist hij alleen, lang niet zo leuk en dubbel zo vermoeiend. Hij bewijst maar weer dat je alles wat je graag zou willen en nog kunt niet te lang uit moet stellen. Na een gezamenlijk kopje koffie besluiten we na een uur om te draaien, in plaats van dat de zon meer is gaan schijnen zit het nu potdicht van de mist, jammer maar helaas.

De reis terug via Las Vegas en de Hoover Dam naar The Valley of Fire is een hele lange, we kijken wel waar we uitkomen. Route 99 gaat weer naar Bakersfield, het  is zeker niet de route 99 van de Albert Heijn, jeetje wat een slechte weg, een paar kastjes springen spontaan open. Doordat de wegen in de parken bijna allemaal opnieuw geasfalteerd waren zijn we heel verwend. Met de highway 58 zijn ze bezig, gelukkig voor ons gaat de file de andere kant op, de mensen gaan weer terug naar huis, het lange weekend van Memorial Day is voorbij. De weg voert ons weer langs vele gele heuvels en bergen maar na Bakersfield gaat het  meer lijken op een woestijn. Dat klopt ook wel we gaan Nevada weer in, een grote woestijn.

We stoppen in Daggett, een heel klein plaatsje, iets voorbij Barstow en vinden een leuk plekje op camping Spring Desert, een pull through tussen de oleanders, prachtig. Keurig, weliswaar gedateerd sanitair, (wel iets anders dan het Resort van gisteren) en fantatisch internet, kunnen eindelijk de foto’s op het blog. Het waait behoorlijk, niet erg anders is het hier waarschijnlijk niet te houden.

Een biertje gaat er wel in. Vandaag hebben we 304 mijl gereden.