Het grote wild.

9 Maart

Er wordt gezegd dat het ruisen van de golven zo rustgevend is maar vlak voor ons slaan ze stuk op de rotsen, een prachtig gezicht maar ’s nachts klinkt het als donder. Vannacht dus toch een beetje onrustig geslapen. We zijn vroeg op en willen nog even langs het restaurant om te kijken of we nog wat verhalen op het blog kunnen zetten. Het begin ging goed maar Arno had ook nog een filmpje en dat gaf wat meer problemen, waarschijnlijk ook om dat er meer mensen kwamen die op de parking hun mail gingen checken.

Kwart over 9 reden we aan richting Port Elisabeth, we maken eerst nog een kleine omweg via Jeffrey’s Bay. We slaan af bij Humansdorp waar we denken boodschappen te kunnen doen maar achteraf is dat niet zo,n goed idee. We rijden door een lange winkelstraat ontzettend druk met alleen maar zwarte mensen , één blanke hebben we gezien, we trekken nogal wat bekijks, het is weer eens wat anders om je de minderheid te voelen, we zagen geen bank om te pinnen en zijn dus maar door gereden. Onze Tom Tom laat ons de hele dag in de steek, weer gewoon kaart lezen en af en toe verkeerd rijden dus.

Jeffrey’s Bay is weer bijna helemaal blank, een kustplaats die vooral heel geliefd is door blanke surfers. Onze camper wordt weer goed opgepast door een zwarte jongeman, die daarna weer vriendelijk bedankt voor de tip, het heeft wel wat deze vorm van werkverschaffing, de jongeman verdient geld en met onze camper gebeurd niets, wij blij, hij blij.

Port Elisabeth , PE zoals het door de Afrikaners genoemd wordt is een flinke industriestad en ligt aan de Nelson Mandela Bay , er zijn prachtige witte stranden met in de verte de schoorstenen van de industrie. De vakbonden hebben hier van vroeger uit een behoorlijke invloed. Nelson Mandela, Thobo Mbeki en ook Steve Biko kwamen hier vandaan, Steve Biko werd hier door de veiligheidspolitie in 1977 vermoord.

Om de camping te vinden is zonder Tom Tom een hele uitdaging, maar het lukt Pine Lodge Resort te vinden, we zijn pensioners en krijgen korting, volgens ons is die regel alleen voor Zuid Afrikaners. Arno laat braaf zijn paspoort zien en de dame vraagt ook nog waar we vandaan komen dus het zal wel goed zijn , even afrekenen: 140 rand (nog geen 9 euro) dat is een koopje. De camping is weer bijna leeg maar de chalets zijn wel bijna allemaal vol. We hebben een mooi plekje tussen de Pines. Later gaan we nog even naar het strand waar deze camping aan grenst maar het is vloed dus dat wordt snel een foto maken van Cape Recife en weer terug.

Morgen moet het dan maar eindelijk gebeuren dan gaan we naar Addo Elephant’s Nat Park voor het “grote wild”.

10 Maart

Vroeg op vanmorgen , we willen naar het Addo Elephants Park, vanuit thuis was het ons niet gelukt om een reservering te maken voor het Restcamp maar voor de zekerheid  hebben we nog andere campings opgezocht via het internet.

Het is druk bij de receptie , iedereen die het park in wil moet een formulier invullen met van alles en nog wat, dat houdt dus heerlijk op en jawel hoor de camping is volgeboekt tot zondag, jammer maar helaas. Aardvark is een camping ongeveer 13 km terug, we bellen maar gelijk en het is geen enkel probleem, plaats genoeg, naar later blijkt zijn we de enigen. Er zijn wel wat rondavels (ronde chalets) verhuurd maar verder is het rustig. We drinken koffie in het restaurant van Addo en gaan daarna de game area in. Ik moet zeggen voor het eerst krijgen we een fatsoenlijke plattegrond mee en ook de bewegwijzering is prima,

Zebra’s, heel veel zebra’s, whartogs (een soort varkens), grote en kleine schildpadden,  Kudu’s  en een verdwaalde struisvogel, dat was de opbrengst van vandaag maar helaas geen olifanten. We hebben nog tot laat in de middag bij een waterplas gestaan waar heel veel olifantenpoep lag maar niets hoor er kwam geen olifant langs.

Ondertussen is het half 6 en gaan we op zoek naar de camping, dat valt erg mee, we zijn er zo. Het is helemaal omheind met 5 lagen schrikdraad en een elektronische poort. Als we voor de poort staan moeten we toeteren, maar hoe kan het ook anders met deze camper, de toeter doet het niet. Het is een prima camping, rustig en schoon met prima internet, hier houden we het wel 2 nachten uit.

Morgen vroeg naar Addo, om de olifanten te spotten!

11 Maart

Nog een dagje Addo Elephants Park, we staan al om 8 uur op de receptie. Gisteren heb ik een extra aanmeldingsformulier meegenomen zodat ik dat vooraf al kon invullen, ik stond na 3 minuten weer buiten.

Het is bewolkt en het regent zachtjes, gisteren was het warm, en waaide het erg misschien dat daarom het grote wild zich niet liet zien. Via wat kleinere waterpoeltjes rijden we naar Hapoor Dam in de hoop dat daar wat dieren staan te drinken, nee helaas dan maar verder .We maken een loop waar wel heel veel olifantenpoep langs de kant ligt maar ook daar geen groot wild , wel zien we Hartebeesten ( en soort hert met een klein gewei in de vorm van een hart) en weer wat Warthogs die vrolijk rond lopen te wroeten.

We willen eigenlijk wat zuidelijker gaan, daar zijn we  gisteren niet geweest maar halverwege staat een bord dat bussen caravans en motorfietsen daar niet verder mogen. De weg wordt steeds steiler , de car trekt het wel, dat is dus geen probleem maar het is ook erg dicht bebost aan de kant en nu weten we natuurlijk wel dat Hannibal ook met olifanten over de Apennijnen trok  maar volgens ons zijn ze niet langs deze weg gelopen, geen poep. Hier hebben we toch geen zin in en we draaien om. We besluiten terug te gaan en te gaan lunchen in het restaurant .

Wanneer we voor de 2e keer door de gate gaan vraagt Arno aan de bewaker waar we nou toch die olifanten kunnen zien, hij wijst ons de plekjes die we al afgeweest zijn en zegt dat we zeker niet zuidelijker moeten gaan, veel te ver grijnst hij met zijn bijna tandenloze mond. We besluiten te luisteren naar zijn raad en gaan eerst nog eens naar de drinkplaats Carols Rest waar we gisteren zebra’s  zagen drinken en jawel hoor, één olifant, weliswaar maar een maar dat is de eerste van de Big Five.

Het blijft de hele dag bewolkt daardoor zijn de dieren waarschijnlijk wat actiever. We zien grote mestkevers die druk over de weg lopen, een paar grote Luipaard- schildpadden, die kruipen rustig  langs de weg, een kleine hertensoort de Common Duiker, Hartebeesten,  Zebra’s  verschillende soorten vogels en vlak voor zessen als het al wat donker wordt en we het het park bijna verlaten komen we nog buffels tegen . Dat is nummer 2 van de big 5, toch een redelijke score. Het was een lange dag. 

12 maart

Gisteravond was het nog onverwacht gezellig. Tijdens de lunch in het restaurant spraken we de Nederlanders, Fiep en Toon, een echtpaar van onze leeftijd, die ook op Aardvark  een kampeerplaatsje hadden geboekt. Zij kamperen in een tent en blijven zelfs 9 weken in Zuid-Afrika. We hebben gezellig een glaasje wijn gedronken bij het kampvuur en elkaar over onze reis tot nu toe vertelt.

De reis gaat nu naar Mountain Zebra National Park, 235 km landinwaarts. We rijden over een prima weg, er zijn wat werkzaamheden onderweg maar rond het middaguur arriveren we al op onze bestemming. Weer een prima rest camp, de plaatsen zijn nog niet voor de helft bezet.

Reden we al door een mooie groene omgeving , richting De Karoo, op ons plekje hebben dan we prachtig uitzicht, over de groene bergen. We besluiten gelijk om morgen nog maar een nachtje bij te boeken. Hier willen  we een nightdrive (een tochtje met de ranger in een open 4x4) gaan maken, de andere drives gaan wegens gebrek aan belangstelling niet door.’s Middags gaan we zelf nog even op pad, onze buurman vertelt dat er leeuwen in het park zitten maar halverwege draaien we weer om vanwege omweer.

Om half 8 gaan we op gamedrive, hij gaat gelukkig door want het weer is weer opgeklaard, we zijn met 5 man/vrouw. Voorin zitten 2 rangers met grote schijnwerpers, die zodra ze iets zien stoppen en er van alles over vertellen. Het is toch wel heel speciaal zo in het donker op een tijd dat je normaal het park niet in mag om hier rond te rijden. We zien allerlei nachtdieren, die natuurlijk heel druk zijn in het donker. Het meest bijzondere dier dat we zien is het Aardvark, het lijkt op een kruising tussen een varken en een muis maar heeft dan wel de grote van een flinke big. We zien nog Kudu’s, verschillende soorten vossen, een hyena en een jakhals en ook kan ik nog een mooie foto maken van een aardwolf.

Zebra’s zien we natuurlijk ook. Dit park is in 1937 gesticht omdat de bergzebra bijna uitgestorven was hier waren er nog maar 5, 4 vrouwtjes en een mannetje. De  boeren uit de omgeving hebben er voor gezorgd dat er nu toch weer behoorlijke kuddes zijn. Om kwart voor 10 zijn weer terug en kruipen moe maar voldaan na een glaasje “port” in ons mandje, we zijn tenslotte al op sinds 6 uur.

13 maart

Heerlijk geslapen, het is hier koel ‘s nachts, we zitten op 1700 meter hoogte. Vandaag gaan we zelf op wildjacht. Onze buurman verteld dat hij een leeuw al heeft horen brullen, dus hij kan nooit ver weg zijn. Eergisteren heeft hij hem ook al gezien. Eerst maken we nog even een stop bij de receptie om onze drive te betalen, gisteren hoefde dat nog niet omdat hij misschien niet doorging en ze ons anders ons geld niet terug konden geven, toch aardig. Ze zijn blij dat het ons zo goed bevalt.

De route die wij met onze camper mogen maken is grofweg een 8 , eerst maar eens het zuidelijke deel daarvan, de Kranskoploop rijden.  Het is net in de Alpen rijden maar dan op gravel, zeer avontuurlijk met deze camper. Hier zien we geen wild en al helemaal geen leeuw. Bovenop de top komen we de buurman  tegen, die vlakbij onze camping de leeuw heeft gezien, deze zat lekker Kudu zat te eten, dat is balen. De Kranskoploop gaat aan het eind over in de Rooiplaatloop, dit is een grote vlakte met vooral zebra’s blesbokken en black wilde beasts.

Als we nog ongeveer 3 kilometer van onze camping af zijn, op een flinke steile weg omlaag, komt ons ineens een leeuw tegemoet, dat is schrikken. Maar de leeuw doet alsof zij ons niet ziet  en gaat een eindje om onze camper heen, in een sukkelgangetje zonder onderbreking en dan de berg weer op. Genoeg tijd om een paar foto’s en een klein filmpje te maken. Dat is nog eens geluk hebben en nu op naar de koffie.

Aan het eind van de middag gaan we alvorens we weer een rondje gaan rijden eerst nog even tanken 44 liter voor 470 rand, dat is nog geen 30 euro. Op deze manier is het niet erg om wat rond te rijden. Op het noordelijke deel van de 8 komen we buiten de dieren die we al gezien hebben nog wat kuddes wildebeast’s tegen, zo tegen de avond zijn ze veel actiever, een leuk gezicht om ze met ze allen zo te zien draven.

Morgen is het weer vroeg op en gaan we richting Lesotho met een tussenstop in Aliwal North.

Ik maak wel elke avond braaf mijn verhaaltje maar het is steeds een hele toer om dat op het blog te zetten , hopelijk lukt het morgen ergens onderweg, we lopen al aardig achter.