Kakadu National Park

Zaterdag 27 mei.

Na de euforie over de automaat kwam ’s avond de anticlimax, toen wij om 6 uur de koelkast openmaakten om met het eten te beginnen, bleek deze weliswaar heel leuk te kunnen brommen  maar totaal niet te koelen en dat is met deze temperaturen helemaal niet leuk.

In de middag hadden we nog goed boodschappen gedaan en voor de nodige dagen eten ingeslagen, alles is hier nogal afgelegen en om nou iedere dag uit eten te gaan is met de Australische dollar niet echt leuk en een restaurant zie je alleen op de camping.

Jan elektriciteit heeft natuurlijk van alles geprobeerd, samen hebben we de handleiding goed gelezen maar niets heeft geholpen onze “fridge is dead”, altijd leuk dat Engels.

Na een zeer onrustige nacht de verhuurder maar gebeld en laat ik het kort houden het antwoord was, heel jammer maar het is weekend, alles is dicht, koop maar een koelbox en ijs en bel maandag maar weer dan kijken we verder, voor zo’n apparaat moesten we natuurlijk wel 125 km verderop zijn, gelukkig moesten we toch die kant uit.

Na al dat oponthoud vertrokken we als laatste van de camping, Mary’s River Wilderness Resort met grote dank aan de eigenaars die ons hebben bij gestaan met de telefoontjes en het zoeken naar een oplossing.

De wegen zijn ontzettend leeg, gisteren waren er nog veel “road trains” die ons passeerden, dat zijn vrachtwagens met 4 aanhangwagens en die rijden behoorlijk hard maar vandaag geen een want het is weekend.

Onderweg hebben we nog een stop gemaakt bij een vogeluitkijkpost , wel veel roofvogels in de lucht maar niets dichtbij en onze verrekijker ligt natuurlijk thuis. We hebben toen van de nood een deugd gemaakt en boterhammen met vloeibare boter en kaas gegeten.

De winkel in Jabiru, voor hier een supermarkt maar voor onze begrippen een leuke buurtsuper is maar matig gevuld maar gelukkig nog wel een koelbox. Dat moet wel een flinke zijn want er moet ook 5 kg ijs in en dan nog graag de melk en de boter, het vlees hadden we al weggegooid. Maar gelukkig we hebben er een en kunnen verder.

We besluiten naar het visitorscenter Bowali  te gaan waar een leuke tentoonstelling is over het park. Ook kunnen we daar weer een verhaal op het blog zetten maar foto’s daar is de verbinding te traag voor, jammer.

Eigenlijk zijn we moe, een plekje op de camping is al vastgelegd maar om daar nu al te gaan zitten dat is zonde van onze tijd en we besluiten op aanraden van een ranger naar Ubirr te rijden, 45 km verder, daar zijn mooie rotsformaties en rotstekeningen van waarschijnlijk wel 2000 jaar oud. Na een  wandeling langs de mooie rotstekeningen en een flinke klauterpartij staan we eindelijk boven en hebben een heel mooi 360 graden uitzicht over de omgeving, aan de ene kant de rotsen en aan de andere kant het vlakke en natte Arnhemland.

Veel mensen blijven hier om de zon onder te zien gaan maar aangezien het hier dan binnen een half uur ook echt donker is (het is heden nieuwe maan) wil ik toch graag de hobbelige rotsen weer af, een blauwe knie is me genoeg en we moeten ook nog 45 km terug, als het dan zo aardedonker is, is het zoeken naar een plekje op de camping ook geen pretje. ze zijn hier niet scheutig met licht gisteren hing er alleen bij het sanitair een peertje buiten.

Dat zoeken naar een plekje in het donker, lukt goed na bestudering van de plattegrond, dus dat verdient een “koud biertje, gelukkig de koelbox doet zijn werk.

Zondag 28 mei.

Geslapen als een blok en netjes om 7 uur zonder wekker wakker, dat betekent vroeg op pad, eerst naar de super voor een diepvriesbrood, anders hebben ze hier niet en dan gaan we nog even terug naar het visiterscenter.

Gisteren had ik gelezen dat er een mooie natuurfilm over Kakadu werd vertoond, gemist dus toch maar even terug, inderdaad een prachtige film over b.v. het onderhoud.

Na de regentijd zijn de zoutwater-krokodillen heel ver stroomopwaarts gekomen tot bij de 2 bekende watervallen, de Jim-Jim- en de Twinfalls. Toeristen willen daar graag zwemmen maar de weg daarheen gaat pas open als men zeker weet dat er geen krokodillen meer bij de watervallen zijn, die moeten eerst gevangen worden, een hele operatie, ze worden niet gedood maar getransporteerd naar een krokodillenfarm in Queensland.

Die krokodillen zijn liever lui dan moe, ze hebben liever een kleine kip dan een koe maar als al het voedsel in de rivier en vijver op is eten ze ook graag mensenvlees. Ook wordt er veel gestroopt en niet op vlees maar op vis, de Barramundi. Als je gepakt wordt zijn de boetes niet mals, ze gaven een voorbeeld van een man die alles bij elkaar 40.000 dollar kwijt was.

Toen we gisteren naar Ubirr reden waren er voordurend bermbrandjes, er werd niets geblust en het doofde vanzelf weer, dit gebeurt omdat er na het natte seizoen heel snel heel hard gras (speargrass) groeit en als dat doorgroeit en dan in de brand vliegt is het leed niet te overzien, zo is het “probleem” beheersbaar. Leuk al die info.

Ons volgende doel is Noulangie, er loopt een bergketen langs Kakadu, die een natuurlijke afscheiding vormt tussen Kakadu en Arnhemland. Ubirr en Nourlangie maken daar beiden deel van uit. Ook hier was weer “Rock Art”. Weer een leuke wandeling langs allerlei tekeningen, trap op en berg af, gelukkig hebben we een redelijke conditie zeker voor onze leeftijd. We moeten wel heimelijk lachen om de Australische dames, die keurig uitgedost in groene camouflagekleding met bijpassende hoed bij de eerst de beste bult al steigeren en dan besluiten bij de bepakking op de parkeerplaats te blijven zitten.

Het is erg benauwd en de lucht is vol schapenwolkjes, ben benieuwd of we net als in Nederland dan regen krijgen. Op weg naar Cooinda doen we nog wat billabongs aan, een soort vennetjes overwoekerd met waterlelies, die helaas uitgebloeid zijn maar waar in het water nog wel krokodillen zitten, 5 meter van de kant blijven, er staan waarschuwingsborden genoeg.

Het is genoeg voor vandaag, we zoeken een plaatsje op de camping en bespreken voor morgen een “cruise” met een fluisterboot op de Yellow Waters, het enige nadeel is dat we ons om 6.20 uur moeten melden.

We gaan bijtijds naar bed dat is niet zo erg want buiten zitten is er vanavond niet bij, we worden opgegeten door de muggen.

Probeer vandaag nog wat foto's te uploaden