Start op het Zuidereiland

24 Maart

De drie en een half uur durende overtocht is heel mooi, het is prachtig weer. Bij het naderen van het Zuidereiland varen we door de Marlborough Sounds , een soort fjordengebied.m

De boot heeft heerlijke stoelen en we hebben een prachtig uitzicht. Af en toe gaan we even naar buiten en vanaf  het bovenste dek kunnen we het allemaal nog beter bekijken. We komen om vijf uur in Picton aan en gaan op weg naar onze eerste camping op het Zuidereiland, een Top 10 camping in Blenheim.

De beheerder wil ons gelijk een soort vastrechtkaart aansmeren van 50 dollar, daarmee krijgen we 10% korting. Hij vindt dat zijn camping veel beter is dan de Kiwicampings die we tot op heden bezochten. We krijgen een prima plekje van hem, niet dus, we hebben uitzicht op de kliko-opslag.

25 Maart

We staan op met een zonnetje en gaan op weg naar Kaikoura, een plaats waar je kan Whale Watchen. Het is de enige plek in Nieuw Zeeland waar de mannetjes Sperm Whale langs komt, de vrouwtjes en jongen verblijven in warmer water rond de evenaar. Onderweg maken we nog een stop bij het Ohau Point waar een zeehondenkolonie zit, gewoon langs de weg op de rotsen zitten misschien wel meer dan 100 zeehonden. Er is tussen de rotsen een soort zwembadje ontstaan en daar spelen heel veel kleine zeehondjes in met lange repen kelp, een breed soort wier. Vader en moeder liggen heerlijk te zonnen op de rotsen. Het is heel grappig om te zien het lijkt wel de dagopvang,

We rijden door naar Kaikoura. We willen toch wel walvissen zien ook al is het een prijzige bezigheid. Om half een komen we aan en horen dat er waarschijnlijk om kwart over een nog een boot vertrekt, later in de middag en morgenochtend gaan de vaarten zeker niet door want er komt slechter weer aan.

Na de safety breefing gaan we met de bus naar de haven, daar licht een snelle catamaran motorboot die ons naar 9 mijlen uit de kust brengt. Dan begint het wachten, we mogen af en toe naar buiten om te kijken of we ook wat zien. De bemanning speurt met het blote oog maar ook met sonarapparatuur de omgeving af. We verplaatsen ons regelmatig maar helaas de whale laat zich niet zien.

Het weer wordt steeds slechter en de kapitein besluit naar de haven terug te keren. Helaas geen walvis maar wel 3 uur op zee gezeten. We krijgen wel 80% van ons geld terug.

Ondertussen regent het flink.  We gaan het dorpje nog even in en eten fish en chips, het regent dan hagelstenen . Gisterenavond hadden we een tip gekregen over een camping aan zee waar je 's avonds de zeehondjes uit het water ziet kruipen maar dat is nog eens 20 km verderop en met slecht weer verschuilen ze zich tussen de rotsen, daarom besluiten we maar de dichtsbijzijnde camping op te zoeken,(een Kiwi camping). Het blijft de hele avond regenen.

26 Maart

Het lijkt wel of het veel regent hier maar tot op heden hebben wij veel geluk, de zaterdag in Whakatane toen we naar White eiland wilden is verregend dankzij cycloon Lucy en ook de volgende dag was de hele dag miezer maar toen hebben we nog wel een bezoek afgelegd aan het Maoridorp. Gisteren ging het pas om 4 uur regenen, niet leuk maar onze dag zat er toch al op.

Vanmorgen scheen het zonnetje weer , het was wel koud maar daar kan een mens zich op kleden. We gaan weer naar het noorden via dezelfde weg en stoppen nog even bij de seals , helaas de zee was heel rustig dus geen leuk zwembadje en ook weinig seals, degene die er waren lagen lekker in de zon. We willen "De Queen Charlotte Drive" rijden. dit is een weg die gedeeltelijk langs de oevers van de Marlborough Sounds loopt. Het is weer een "scenic route" , schilderachtig dus.

We kijken  regelmatig uit over de prachtige sounds en dan rijden we weer tussen de hoge berghellingen vol naaldbomen. het decor is zeer afwisselend . We stoppen zeer regelmatig maar schieten zo niet erg op. Gelukkig gaat de weg op een gegeven moment weer het land in,veel snelheid hebben we zo wie zo niet, want het is een ontzettend kronkelige weg als je de ene bocht gehad hebt zie je de volgend al liggen.

Het is wel heel prettig dat bij elke bocht staat aangegeven met welke snelheid je de bocht moet nemen, een echte haarspeld met 25 en een wat ruimere  met 45 , zo kan je je alvast voorbereiden op wat komen gaat. 

De zon blijft de hele dag schijnen en tenslotte komen we aan in Nelson, een plaatsje aan de noordkust van het Zuidereiland vlakbij het Abel Tasman Nationaal Park. We zoeken een Kiwi camping op en nemen het ervan, wee gaan lekker aan het bier.         We hebben er weer 270 km opzitten.

Voor ons blog hebben we een oplossing gevonden , ik schrijf elke avond wat voor het blog met word op het notebook, zodoende hoef ik niet bang te zijn dat ik wat vergeet en kan Arno zijn ding doen met de foto,s op de iPad .Wanneer we dan goed internet hebben kan hij het allemaal op het blog zettenop zetten.