Tongariro Nationaal Park

19 Maart

Gisterenavond de hele avond miezer maar vanmorgen scheen het zonnetje. We waren bijtijds op want als het goed weer was wilden we de Tongariro Crossing gaan lopen, dat is een wandeltocht door de bergen van het Nationale Tongariro Park. Het is een wandeling van 19.4 km die over de bergkam gaat. Dat gaan wij dus niet doen, omdat de wandeling geen rondje is gaan wij vanaf de start lopen en draaien we halverwege als we op de top zijn weer om. We hebben de mooiste dingen gezien.

Zo gezegd,zo gedaan , de dame van de camping, die wij om meer info vroegen zei dat we waarschijnlijk door de laaghangende bewolking, Niets zouden zien, we besluiten toch naar de start te rijden , daar aangekomen is de bewolking bijna helemaal opgetrokken. Om 10 over half 10 gaan we van start. Het eerste deel is mooi uitgezet en stijgt maar weinig, we weten dat we gedurende de tocht 700m moeten stijgen en na 3 km begint het echte werk, heel veel trappen met hoge treden,  sterk stijgende paden,, we moeten behoorlijk aanpoten. Natuurlijk horen webweer bij de oudjes , het zijn vooral jongeren die deze tocht maken en zij hebben gelukkig ook heel veel moeite.

We lopen door  heidevelden met vennetjes ,net Brabant maar bij het klimmen lopen we tussen de lavastenen, over grote kale vlakten , oude kraters waar soms nog wat water in staat. Er is geprobeerd een goed pad te maken maar vooral het laatste deel was ontzettend steil en bestond uit heel veel losse keitjes, waar je heel snel  op uitgleed, ik wilde al omdraaien want er kwamen ook weer wolken aanzetten en je moet ook nog terug.

Nadat we even waren gestopt om op adem te komen ( lopen is niet erg maar dat snelle stijgen dat merk je goed) besloten we toch om door te gaan en na 4 uur hard werken stonden we boven. Het uitzicht was adembenemend, we stonden bij een hele grote en diepe rode krater en iets verder waren 4 heel mooi gekleurde meren , verschillende soorten blauw en groen. We hadden inmiddels 8 1/2 km gelopen en geklommen. We hadden heel veel geluk want we kwamen mensen tegen die de tocht gisteren ook gelopen hadden, de meeste komen met een shuttle bus en die is besteld dus als je niet gaat ben je je geld kwijt ,die mensen hadden de hele tocht in de mist gelopen en niets gezien maar waren wel goed nat geworden. Zij liepen nu dezelfde route als wij om toch de mooiste punten te zien. Om 5 uur waren we weer terug bij de camper. We zullen vannacht vast goed slapen en morgen hopelijk geen spierpijn hebben van die zware 17 km.

Het is al weer woensdag, de dagen vliegen om. Het is de bedoeling dat we maandag overgaan met de Ferry. Morgen gaan we de Forgotten World Highway rijden en daarna stoppen we langs de westkust. Zaterdag willen we in Wellington zijn om deze stad rustig te bekijken.