Bridge over the River Kwai

De Brug over de River Kwai

De wekker gaat weer vroeg, bijna iedereen zit alo 6 uur in het restaurant, het vertrek is om 7 uur.
De River Kwai in Kanchanaburi, bekend van de 2e Wereldoorlog is onze eindbestemming vandaag.
Direkt na vertrek krijgen wij van Ping en Natje Thaise les, het Thaise alfabet bestaat uit 44 medeklinkers 34 klinkers en kent ook nog 5 toonhoogtes , kortom voor ons compleet onbegrijpelijk, zij proberen ons te leren tellen en het hele systeem uit te leggen.
Kinderen in Thailand leren al vanaf 3 jaar schrijven,  de cijfers staan met puntjes aangegeven en door deze te verbinden leren ze de vormen van de letters te herkennnen, dit vergt veel oefening.
We moeten vandaag behoorlijk doorrijden want het museum over de Birmaspoorlijn sluit om 4 uur, Ping heeft geen idee waarom.
Voor de lunch is weer een heel leuk plekje gevonden, midden tussen het groen wederom met veel orchideeen.  De lunch is vroeg 11 uur en is wederom Thais maar toch weer net iets anders. Na en uurtje huppelen we weer de bus in want daar werkt de airco.
We stoppen nog even bij een rijstveld, de rijst is al bijna klaar om geoogst te worden, dit gebeurt een keer per jaar. Na de oogst gebruikt de boer de grond om b.v. komkommers of watermeloen op te verbouwen, het bladafval van de rijst wordt over die teelt gelegd omdat er nog veel vocht in het blad zit. Ping komt de bus weer in met een takje Mimosa, hij legt uit dat dat net zo'n scherpe smaak geeft aan eten als currypasta, hij sluit af met de woorden: 's avonds vlam uit de mond de volgende morgen vlam uit de kont, een echte grapdoos die Ping.

De Birmaspoorlijn is een dramatisch stukje oorlogsgeschiedenis.
Thailand had al wat spoorlijnen  die waren aangelegd door koning Rama de 5e. Thailand moest om aansluiting te vinden met haar buurlanden samenwerken met de Engelsen die daar de baas waren, er waren al besprekingen gevoerd maar om het 415 km spoor aan te leggen zou te duur worden en 8 jaar gaan duren.
Toen de Japanners de buurlanden bezet haddden hadden zij een route nodig door Thailand om vanuit Birma naar China te kunnen.
Thailand wilde zelfstandig blijven maar had geen keus en gaf toestemming tot de aanleg van de spoorlijn. Voor het werk werden krijgsgevangenen uit de bezette gebieden gebruikt, veelal Europeanen maar ook jonge Aziaten.
Er was de mensen die krijgsgevangen zaten in Singapore betere levensomstandigheden beloofd, helaas kwam daar
niets van terecht, de mannen moesten 18 uur per dag werken onder dramatische omstandigheden: warmte, weinig eten en drinken. Velen stierven.
Voor de aanleg van 415 km spoorlijn hebben meer dan 100 000 mannen het leven gelaten . Velen werden direkt na overlijden naast de spoorlijn gecremeerd. Naast het museum ligt de begraafplaats met 7000 gedenksten, er ligt niemand onder begraven, ook zijn er daar meer dan 1800 gedenkstenen van Nederlanders, al met al heel indrukwekkend.
Met de bus rijden we naar de river Kwai(Kwee) om de spoorlijn te bekijken. het heeft een tijdje geregend maar gelukkig als wij de begraafplaats en de brug bekijken is het net weer droog. De eerste brug was van hout maar die werd gebruikt voor de anleg, de echte brug is  van beton en staal.
Na de oorlog hebben de Engelsen weer een groot deel van de lijn venietigd, Thailand willde toch graag een stuk houden om vanuit Bangkok een verbinding te hebben en konden het overgebleven stuk kopen voor 50 miljoen Baht. Nu rijdt er nog 2 keer per dag een trein naar Bangkok en een lokale trein overheen, deze kwam ook langs toen we op het spoor stonden, weliswaar heel langzaam maar iedereen vloog aan de kant.

Om 5 uur stopt de bus bij resort Felix in Kanchanaburi, iedereen heeft een mooie kamer met een balkon en kijkt uit op de rivier.
We pakken een douche want het zweet loopt ons tappelings langs het lijf,  het was zo benauwd, de bus staat weer klaar om 6 uur en brengt ons naar de waterkant, verderop de rivier, daar wacht een discovlot op ons, een huis op een vlot dat wordt getrokken door een klein sleepbootje, daar gaan we op dineren.
Het wordt snel donker en wederom eten we weer Thais maar nu aangevuld met lekkere sateetjes,  shaslik en frietjes. De sfeer is heel gezellig, er is een DJ en alle Holandse hits komen voorbij , ook wordt er gedanst en de polonaise gelopen.
Om kwart over 8 meer het vlot af bij het resort. Het was weer een drukke memorabele dag.